21 listopada 2014 r. reprezentacja naszej szkoły wzięła udział w konferencji YouthSpark Live w firmie Microsoft. Uczniowie klasy 3c uczestniczyli między innymi w spotkaniach z działem HR na temat wszechstronnego zastosowania kompetencji cyfrowych i pracy specjalistów w Microsofcie, a także z ambasadorem programu e-Skills for Jobs 2014 w Polsce Łukaszem Foksem, menadżerem kategorii Windows i urządzeń z Windows. Uczestnicy mieli też możliwość wzięcia udziału w nowej edycji warsztatów w ramach projektu „Link do przyszłości”.

Nie ma drugiego takiego kraju, który byłby związany z Polską tak długą i burzliwą historią jak Litwa. Przez 200 lat mieliśmy wspólnego monarchę, by stać się Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Znacznie później Wilno, miasto stołeczne Wielkiego Księstwa Litewskiego, zaczęło być kojarzone z romantykami, którzy wiele uwagi w swoich dziełach poświęcali temu miejscu. Okazuje się jednak, że nawet takie dzieła jak „Dziady” czy inwokacja „Pana Tadeusza” przekazują tylko ułamek prawdy o tym fascynującym, wielokulturowym tyglu. Dlatego, zamiast poprzestać na lekturze, warto wyruszyć za północną granicę i zobaczyć miasto tak nam bliskie, a równocześnie obce.

Metrologia
Większości ludzi pojęcie metrologia kojarzy się z przewidywaniem pogody. Jednak nauka o pogodzie nazywana jest poprawnie meteorologią. Natomiast metrologia jest nauką o pomiarach, jej określenie pochodzi od znanej wszystkim jednostki długości.
Istnieje oddzielna nauka o pomiarach? Tak, na początku wydaje się to co najmniej zabawne, szczególnie, gdy myślimy o pomiarach długości lub masy, czyli takich, które wykonujemy na co dzień. Zauważmy jednak, że pomiary są fundamentalną częścią fizyki. Bez nich nie można byłoby stworzyć żadnej teorii opisującej świat wokół nas.

Na początku lipca 2014 r. drużyna z naszej szkoły pojechała reprezentować Polskę na zawodach Turnieju Młodych Fizyków w Anglii. Czas spędzony na przeprowadzaniu eksperymentów, myśleniu nad zadaniami turniejowymi i ćwiczeniu prezentacji zaowocował zdobyciem trzeciego miejsca i złotego medalu. W tegorocznej edycji wzięły udział drużyny z 28 państw z całego świata. Drużyna z Singapuru obroniła Puchar Turnieju, podobnie jak w zeszłym roku zajmując pierwsze miejsce. Na kolejnych pozycjach uplasowały się Słowacja, Polska i Chiny.

Wielu z nas ma swojego idola - człowieka, którym się inspiruje, którego podziwia. Często pragniemy też być tacy, jak on. Kim są nasi idole? Nie da się na to pytanie odpowiedzieć jednym słowem. Są to między innymi filozofowie, malarze, poeci, prozaicy, kompozytorzy, wojskowi, podróżnicy, gwiazdy wszelkiej maści, naukowcy i naprawdę wiele, wiele innych. Ostatnio jednak natknąłem się na naprawdę wyjątkową postać, poczytałem o niej trochę więcej i aż przetarłem oczy ze zdumienia, że nigdy wcześniej nie słyszałem o tym mężczyźnie. Kim on był, zapytacie. Nazywał się on Mariusz Zaruski, a przyporządkowanie go do którejś z tych kategorii byłoby dla niego niezwykle krzywdzące, bo był to człowiek niezwykle wszechstronny. Jego pasje i zawody można byłoby wymieniać naprawdę długo, na wstępie wspomnę więc tylko, że był generałem, założycielem TOPR, pionierem polskiego żeglarstwa, malarzem, poetą, prozaikiem. Całkiem sporo, prawda? A to jeszcze nie wszystko!

Maksymilian Jabłecki i Natalia Trojanowska rozmawiają z absolwentem naszego liceum - panem Piotrem Kaczorowskim, dzięki któremu XIV LO im. Stanisława Staszica w Warszawie stało się jedną z pierwszych szkół w Polsce podłączonych do Internetu. W spotkaniu uczestniczył także Wojciech Dyżewski, obecny administrator sieci.

Spotkania z prelegentami, którzy mieli za zadanie zainspirować młodzież do podejmowania działań związanych z własną przyszłością, odbyły się w dwóch równoległych sesjach warsztatowych w dniach 12-13 kwietnia 2014 w XIV Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica i II Społecznym Liceum Ogólnokształcącym STO im. Pawła Jasienicy, Inicjatorem konferencji był Adrian Nowicki z II SLO STO, a z ramienia Liceum Staszica współinicjatorem i koordynatorem był Michał Radek. W organizacji i przeprowadzeniu przedsięwzięcia wzięła udział liczna grupa uczniów - wolontariuszy. Efekty tej uczniowskiej inicjatywy okazały się być znakomite.

Wyjrzyjmy za okno. Za oknem rozkwita wiosna, przyroda budzi się do życia, na drzewach dostrzegamy coraz więcej pąków. Coraz bardziej przeszkadza nam słońce odbijające się w monitorze. Niektórzy odczuwają wzmożoną potrzebę wyjścia na dwór i uczczenia pierwszych dni nowej pory roku zrobieniem kilku zadanek w parku. Przewidując te anomalie, w ostatnim numerze obiecałem artykuł na przyziemny wiosenny temat. W związku z tym postaram się pozostać z dala od rozważań o naturze świata i bytu, natomiast zaproponować kilka prostych doświadczeń – dla tych, którzy uważają, że spacer pozytywnie wpływa na tempo nauki, oraz dla tych, którzy nie chcą się przeziębić i wolą nie opuszczać swoich bezpiecznych kryjówek za biurkiem. Tym ostatnim polecam również zrobienie porządku.

11 kwietnia 2014 roku w auli XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie odbył się finał XXVI Festiwalu Poezji Współczesnej. Odbywa się on corocznie od 1988 roku, dając szansę wykazania się młodym, zdolnym artystom. Na widowni zasiedli tłumnie wielbiciele poezji, a złożone z wybitnych przedstawicieli środowisk twórczych Warszawy Jury oceniło osiemnastu poetów, którzy prezentowali trzy teksty swojego autorstwa. Przed finałem młodzi poeci zostali także zaproszeni na warsztaty interpretacyjne prowadzone przez wybitnego poetę Juliusza Erazma Bolka.

Paweł Wiencław, obecny trzecioklasista, już od przybycia do naszej szkoły zadziwiał umiejętnościami. Ostatnio reprezentował nas na zawodach Robotex w Tallinie (Estonia) i zajął trzecie miejsce w kategorii LEGO Sumo. Miałam przyjemność porozmawiać z nim o jego osiągnięciach.

W styczniu 2014 roku reprezentanci naszego Liceum, którzy w ramach Klubu Europejskiego wzięli udział w ogólnoeuropejskim konkursie Euroscola organizowanym przez Biuro Informacyjne Parlamentu Europejskiego w Polsce, w ramach nagrody zostali zaproszeni do Strasburga na młodzieżową sesję parlamentarną w Parlamencie Europejskim.

Projekt Euroscola umożliwia uczniom szkół średnich z całego kontynentu odwiedzenie Parlamentu Europejskiego w Strasburgu i zapoznanie się z jego funkcjonowaniem. Młodzież ma niepowtarzalną okazję uczestniczyć w symulowanych posiedzeniach komisji parlamentarnych, a następnie obradować z rówieśnikami z państw członkowskich podczas posiedzenia plenarnego.

Jabłko w kulturze jest jednym z tych symboli, które zmieniły się przez lata. Najpierw kojarzyło się ono z rajskim owocem z Biblii, jednym z symboli pierwszego ludzkiego grzechu, później, dzięki historii o Isaacu Newtonie, który ponoć stworzył prawo powszechnego ciążenia, gdy owoc spadł mu na głowę, stało się symbolem nauki. W dzisiejszych czasach symbol jabłka najczęściej stosowany jest jednak jako logo elektroniczno-informatycznej firmy Apple. Jest to o tyle ciekawe, że zagadką jest, dlaczego założyciele - Steve Wozniak, Steve Jobs i Ronald Wayne - wybrali akurat nadgryzione jabłko. Najprawdopodobniej był to przypadek, jeden z pierwszych pomysłów, jaki mieli podczas tworzenia nazwy firmy, co pociągnęło za sobą również wygląd logo. Istnieje również wiele innych interesujących teorii związanych z, na przykład, biblijnym znaczeniem jabłka, jednak najciekawsza jest teoria mówiąca, że jest to hołd złożony Alanowi Turingowi. Ale dlaczego jemu? I dlaczego jabłko?

To już Dziś. Dziś wychodzi ostatni numer, który współtworzę jako redaktor naczelny.

To były wspaniałe trzy lata. Pracowałem z pięcioma rocznikami uczniów Staszica. Dziękuję przede wszystkim trzem osobom: Maksowi Jabłeckiemu za ogromne wsparcie, a także poprzednim naczelnym – Jakubowi Mrożkowi i Marianowi Wiatrowi za wspaniałą współpracę.

W dniach 18 – 22 września 2013 r. liczna delegacja 11 osób z naszego liceum pod opieką p. Janusza Potockiego i p. Agnieszki Świtalskiej wzięła udział w kolejnej konferencji MUN, tym razem organizowanej przez Gymnasium Meiendorf w Hamburgu. W tej edycji symulacji obrad ONZ wzięli udział uczniowie z Niemiec i delegaci zaproszonych szkół z Polski, Cypru, Danii, USA i Wielkiej Brytanii.

Tytuł może wskazywać, że poniższy tekst adresowany jest przede wszystkim do pierwszoklasistów i tak jest w istocie. Wszak to oni już za kilka miesięcy wyjadą na wycieczkę klasową do Wilna i będą tam, na scenie Domu Polskiego, wystawiać przygotowany przez siebie spektakl teatralny oparty na twórczości artystów związanych z Wilnem. Tym niemniej, jeśli ktoś z was, drodzy czytelnicy mający już za sobą ów wyjazd, pragnie poznać moje zdanie na temat tego przedstawienia, gorąco zapraszam do lektury kolejnych akapitów.

W lutym 2013 r. delegacja naszego Liceum wzięła udział w Konferencji Model United Nations MUNDO w Dortmundzie w Niemczech. To była już druga sesja :symulacji obrad Narodów Zjednoczonych organizowana przez niemiecką młodzież w tym mieście. Tym razem gościli na niej przedstawiciele Polski, Niemiec, Szwecji, Holandii, Szwajcarii i Turcji.

Na ostatnim spotkaniu redakcyjnym, kiedy to ustalaliśmy tematy artykułów do następnego numeru, zapytany przez redaktora naczelnego, o czym chciałbym napisać, bez dłuższego zastanowienia odparłem, że chętnie napiszę o Hong Kongu. Przecież byłem, widziałem, nie będzie to problemem. Ale kiedy zastanowiłem się chwilkę dłużej nad treścią, zacząłem mocno żałować, że wybrałem akurat ten temat. Nie chodziło o to, że nie ma o czym pisać, że Hong Kong to nudne miasto. Nie! Wręcz przeciwnie. Zastanawiałem się, jak opisać tę niezwykle barwną, interesującą i zróżnicowaną metropolię na zaledwie trzech stronach...

Już w latach 70. ludzie zaczęli się zastanawiać nad możliwością zastosowania druku do produkcji przedmiotów trójwymiarowych. Jako pierwszym udało się to oczywiście Amerykanom. Na początku lat 80. naukowcy z Massachusetts Institute of Technology opracowali drukowanie za pomocą funkcjonującej do dziś metody addytywnej. Polega ona na drukowaniu wielu warstw o grubości od 0,01 do 0,2mm, a następnie łączenie ich spoiwem. Na początku przy pomocy komputerów budowano trójwymiarowy obraz (tzw. Rapid Prototyping), który następnie przesyłano do drukarki. Ta z kolei, w zależności od złożoności i rozmiarów modelu, dzieliła model na wiele przekrojów poprzecznych.

Gdyby spytać ludzi, czym jest manga, większość bez wahania odpowiedziałaby, że komiksem. Nie jest to znaczenie błędne, bynajmniej, jednak warto wiedzieć, skąd ten wyraz się wywodzi - umożliwia to lepsze zrozumienie jego formy. Manga (jap. 漫画) oznacza jednocześnie karykaturę, obraz, szkic, rysunek oraz komiks. Ładny rozstrzał, prawda? Jednak lepiej niektóre pojęcia pozostawiać niejednoznacznie sprecyzowane. Pozwala to efektywniej uchwycić, czym naprawdę są. W tym wypadku manga jest po trochu każdym z tych pięciu elementów.

Tydzień temu odbył się w naszej szkole bal ostatkowy. Z pewnością wszyscy pamiętacie tę niezapomnianą, świetną zabawę, a ci, którzy się na nim nie pojawili, do tej pory żałują. Jedną z atrakcji na balu był wybór Króla i Królowej. Tytuły te zdobyli Axel Małysiak i Magdalena Kawka zwana Leną (dla przyjaciół). Obiecany wywiad z nimi przeprowadził Dionizy Marchewka.

Szkoła kojarzy się nam wszystkim głównie z nauką. I słusznie – po to przecież istnieje. Codziennie rano nieludzkim wysiłkiem wstajemy, aby się do niej udać. Codziennie bierzemy udział w kilku lekcjach, później niektórzy z nas mają zajęcia dodatkowe, niektórzy spotykają się ze znajomymi. Nietrudno doprowadzić więc do sytuacji, w której każdy dzień (z dokładnością do planu lekcji) , każdy tydzień szkoły wygląda tak samo. Nie jest to różowa perspektywa, „zwykłe, szare dni” przywołują jednoznacznie negatywne skojarzenia. Nie ma więc co się dziwić, że warszawskie licea robią co mogą, aby dodatkowo urozmaicić żywot swoich uczniów -  zarówno tych, którzy doskonale robią to sami, jak i pozostałych.

Rok 2012? Osiemnastki rocznika ’94, Euro, Koncert RHCP, Coldplay, wreszcie Koniec Świata. Zapominamy jednak o esencji kulturalnej. Muzeum Narodowe powróci w maju.

Odczuwam ogromną radość z bycia świadkiem tak pozytywnych zmian w instytucji, która wydawała się „nie do ruszenia”. Smutna atmosfera, nieciekawe stałe ekspozycje, najnudniejsze lekcje muzealne, zmarnowane szanse, niewykorzystany potencjał i tak dalej i tak dalej.
  

Będąc ostatnio w sklepie, zauważyłem kawę z dziwnym napisem: „Fair Trade” (sprawiedliwy handel). Poczytałem sobie o tej organizacji i zdumiała mnie jej przebiegłość i podstępność, a także niemoralność procederu.

Organizacja kupuje po zawyżonej cenie zbiory u certyfikowanych plantatorów (małych i biednych, uprawiających swoje plantacje prymitywnymi metodami), zapewniając tym samym godziwe zarobki im, jak również ich pracownikom. Nie dotyczy to jednak dużych przedsiębiorstw, które nie mogą uzyskać takiego certyfikatu. Organizacja następnie sprzedaje te produkty po wyższej cenie konsumentom w krajach zachodnich. „Uczciwie”, nie?

Zanim zaczniesz czytać ten artykuł, spójrz w kalendarz. Jaki mamy dziś dzień? Nie, nie chodzi o to, jaka ważna postać historyczna urodziła się lub zmarła, chociaż było ich całkiem sporo. Nie chodzi również o rocznicę żadnego doniosłego wydarzenia, bitwy, pokoju czy koronacji. Pisząc te słowa, nie mam również na myśli żadnego święta – wprawdzie mieszkańcy Togo obchodzą Dzień Wolności, ale kraj ów leży bardzo daleko od nas i, póki co, nie mam zamiaru o nim wspominać. Krótko mówiąc, ważny jest nie miesiąc – mój artykuł dotyczył będzie dnia tygodnia.

Podobno mam mało miejsca w tym numerze, więc rozpiszę się trochę o fotografii, a resztę skondensuję najbardziej jak się da. Nadróbcie kulturalny rok chociaż intensywnym grudniem!

Pisząc polemikę, muszę przede wszystkim określić z kim i dlaczego polemizuję. Otóż, przeglądając inauguracyjny numer „Staszic Kuriera” natknąłem się na artykuł Maćka Zwolińskiego: „Polacy – My? Oni? Czyli właściwie kto?”, w którym Autor przedstawia zasłyszane teorie nt. rodowodu narodu polskiego, a na ich (właściwie jej, bo głównie przedstawiona była jedna) podstawie wysnuwa daleko idące wnioski o historycznej roli Polaków, wszystko to zaprawiając przeciwstawieniem sobie trzech klas społecznych – mieszczan, chłopów („budowniczych nowej Polski”) i szlachty („innych”, których żywot zakończył się wiele lat temu) . Jako osoba wychowująca się w atmosferze szacunku dla tradycji oraz historii „pańskiej Polski”, czuję się głęboko dotknięty lekceważącym tonem tego artykułu, a jako osoba interesująca się historią dziwię się tak licznym potknięciom faktograficznym i interpretacyjnym. Wszystko to sprawia, że uważam za swój obowiązek napisanie odpowiednich sprostowań oraz niejako skrzyżowanie szpady z Autorem tekstu. Wskutek narzucenia sobie takiej – polemicznej – koncepcji dzielę mą krótką pracę na 3 części podyktowane analogicznymi w pracy mojego Adwersarza: w pierwszej zajmę się uporządkowaniem pojęcia narodu i spraw związanych z jego kształtowaniem, w drugiej omówię interesujące dla mnie analogie tez postawionych w artykule z tezami propagandy sowieckiej oraz niemieckiej, w trzeciej zanalizuję wnioski wyciągnięte wobec narodu jako takiego.

Bitwy nie odbywają się tylko w makroskali. Te, których gołym okiem zobaczyć nie sposób, mogą być dużo ciekawsze. Niezwykłe, batalistyczne sprawozdanie z pewnej reakcji chemicznej napisane przez Kronikarza Igora możecie przeczytać w tym artykule. Na tego, kto dostarczy nam pierwszy jej dokładne, uzgodnione równanie, czeka kilogram sezonowych owoców ufundowany przez Maćka Zwolińskiego. Rozwiązanie zostanie opublikowane już za miesiąc na końcu tego artykułu!

Jakub Mrożek

Czy w liceum można zajmować się prowadzeniem firmy z prawdziwego zdarzenia? Czy można godzić naukę w szkole ze zdobywaniem realnego doświadczenia biznesowego? Nawet jeśli – czy w Staszicu jest to możliwe? Okazuje się, że tak – przeprowadziliśmy wywiad z Maksymilianem Pachuckim, obecnie uczniem klasy IIIe, który już na początku drugiej klasy założył swoją pierwszą spółkę.

Zdaje się, że rozpiska kulturalna będzie Was dręczyć i w wydaniu listopadowym, co więcej, tym razem, aby zachęcić tych najoporniejszych, wydarzenia, nie dość, że wytłuszczone, to będą jeszcze DRUKOWANE. Brutalna nachalność.

Od błota, szarości, pluchy i deszczu uratują Was wspaniałe festiwale, fajne wystawy, znakomity koncert i poruszający film. Postanowiłam również wydzielić część mojej kolumny dla moich ulubionych miejsc w stolicy, gdzie po prostu miło spędzicie czas z przyjaciółką przy kawie, z kolegą przy soczku, z dziewczyną na ciastku, z babcią przy herbatce.

W zeszłym numerze SK przeczytałem artykuł Maćka o pochodzeniu Polaków. Autor wysunął śmiałą tezę, jakoby dawni szlachcice pochodzili połowicznie od plemion Wandalów (to przynajmniej udało mi się z tekstu wywnioskować). Nie będę w poniższym artykule dyskutował o tym wyjaśnieniu, aczkolwiek wydaje mi się że łatwiej byłoby wykazać że wojowie polscy pochodzą od Skandynawów. Dalej autor hermetyzuje grupę szlachciców (zalicza do niej jedynie dawnych Wandalów) i przystępuje do krytyki Sarmatów, obarczając ich wszelkimi możliwymi przywarami. Czy ma rację? 

Tej jesieni nie dbamy o aurę, humorki, czy parasolki - dbamy za to o obcowanie z kulturą wyższą i niższą, niszową i popularną. Co w październiku? Powoli żegnamy otwarte przestrzenie, wchodzimy w interesujące wnętrza. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem (autorka artykułu szczerze wierzy, iż otrzymacie ten numer odpowiednio wcześnie i odpowiednio wcześnie przeczytacie tę kolumnę; w przeciwnym wypadku będziemy mieli do czynienia ze zjawiskiem "musztardy po obiedzie") - zdążycie jeszcze pożegnać "Bączki i meble prezydencji" - wystawę naszego rodzimego designu powiązanego z - niespodzianka - prezydencją Polski w UE - okazja do obejrzenia świetnych konceptowo mebli Tomka Rygalika (miła odmiana po barach z dykty jego autorstwa, goszczących we wszystkich nowych warszawskich klubo-kawiarnio-podobnych miejscach) , ale też genialnych spinaczy, czy żarówek na kolorowych sznurkach. Naprawdę warto, a czasu niewiele - tylko do drugiego dnia miesiąca dziesiątego, Galera Kordegarda (ul. Krakowskie Przedmieście 15/17) .

Nie jest łatwo. W końcu to Staszic. TEN Staszic. XIV LO w Warszawie. Liceum, które przez lata obrastało w legendy. Ale to nie zmienia faktu, że nie jest łatwo. Więcej – jest ciężko. Cholernie ciężko. Tylko dlaczego? Przecież to miał być raj na ziemi dla ścisłego umysłu. Miejsce, gdzie będziemy mogli skupić się jedynie na matmie/fizyce/informatyce (niepotrzebne skreślić). Mieliśmy uczyć się od najlepszych, rozwiązywać zadania, na widok których większość uciekłaby z krzykiem i schowałaby się w pobliskich zaroślach. Więc – dlaczego jest ciężko? Ano z bardzo prostego powodu. Powodu, który widać na pierwszy rzut oka. Powodem tym jest… nazwa!

A właściwie: co przynosi je tym, którzy mają pieniądze?

Marylin Monroe powiedziała: „Pieniądze szczęścia nie dają, dopiero zakupy”. Była dobrą aktorką, swego czasu ikoną piękna, oczywiste jest więc, że wszystko co powie musi być prawdą, nie sądzicie? Tymczasem okazuje się, że ten cytat jest po prostu głupi. Dlaczego? Bo podwójnie fałszywy.

O tym, kim są Polacy, skąd się wzięli i kiedy, dowiadujemy się w klasie IV szkoły podstawowej, jeśli nie już podczas nauczania początkowego. Dowiadujemy się, że w roku 966 Mieszko przyjął chrzest i tak powstało Państwo Polskie oraz że Mieszko, jego świta oraz poddani to byli Słowianie. Potem tematem tym nie zajmujemy sobie już głowy, bo są ważniejsze rzeczy, takie jak rozbiory Polski itp., jednak nie o tym ten artykuł.